Bob Duynstee; creatieve communicatiespecialist

Voor mij zijn onafhankelijkheid, vertrouwen en integriteit de belangrijkste drivers in mijn werk. Een goed resultaat motiveert mij meer dan een zak met geld. Daarom werk ik graag met professionals. Ik snap dat dingen politiek gevoelig kunnen liggen. En natuurlijk snap ik als jurist ook de waarde van contracten en afspraken, maar vertrouwen speelt voor mij een doorslaggevende rol. Je kunt nu eenmaal niet alles voorzien. Ik moet het hebben van langdurige relaties en daar ben ik dus ook heel zuinig op. Dat verwacht ik ook van de mensen met wie ik samenwerk.  

Geboren in een klein midden-Limburgs dorpje, trok ik vol verwachting naar Amsterdam. Wat mij aansprak in mijn studie Nederlands Recht was de kracht van argumentatie, het zorgvuldige taalgebruik en het streven naar systematiek en rechtvaardigheid. Maar mijn hart ging toch uit naar het hoofdredacteurschap van het juridisch faculteitsblad en naar dat van het Landelijk Overleg Juridische Faculteitsbladen. Een relevant blad maken met mooie interviews, analyses en artikelen, daar ging ik voor. Dat deed ik ook op mijn studentenvereniging. Prachtige speeltuin.

Na mijn studie heb ik van 1990 tot 2000 een stevige basis gelegd in de landelijke journalistiek. O.a. voor NRC Handelsblad, Volkskrant, het FD, Algemeen Dagblad, Parool, Elsevier, HP/deTijd en een hele serie vakbladen. Dan leer je pas echt onderzoeken, interviewen en verhalen maken. Ik heb alles mogen leren van mijn eigen fouten en van de rijke ervaring van geweldig goede eind- en hoofdredacteuren. Maar ik leerde ook dat ik het in mij had om mooie verhalen te maken. Dat is toch de basis.

Vanaf 1994 ben ik in de wereld van de bedrijfsjournalistiek, marketing & overheidscommunicatie gerold. Daar zat, als ik er zo op terugkijk, geen idee achter. Het destijds grootste advocatenkantoor van Nederland, Trenité Van Doorne vroeg of we hun brochures wilden maken, adviesbureau Boer & Croon of we hun corporate magazine wilden maken, de gemeente Amsterdam of we een nieuwsbrief wilden maken, de Hoge Raad der Nederlanden of we hun corporate brochure wilden maken en Strukton of we hun jubileumboek konden maken. Zo is het begonnen. 

Dan kom je er al gauw achter dat je vorm en inhoud niet kunt scheiden. Dat doet de ontvanger tenslotte ook niet. Met vallen en opstaan leerde ik wat samenwerken is, wat eindverantwoordelijkheid inhoudt, wat projectmanagement oplevert. Ik leerde wat fotografen, vormgevers en illustratoren nodig hadden qua sturing om in één vloeiend proces tot het beste resultaat te komen. Daar heb ik vanaf 1998 brede ervaring mee kunnen opdoen. 

Maar ik merkte ook dat je met een project altijd onderdeel bent van een groter geheel. Dat gaat verder dan alleen vorm en inhoud. Wat is het grotere plaatje? Voor welke vraag is wat wij maken een oplossing? Vanuit mijn journalistieke achtergrond ben ik gewend om uit te vragen en door te vragen. Rücksichtslos als het moet. Niet om lastig te willen zijn, maar om mijn werkt goed te kunnen doen. Om de context van een project of proces te kunnen snappen, volgde ik van 2000 tot 2002 de opleiding Senior communicatieadviseur bij de Stichting Reclame & Marketing en van 2005 tot 2007 het curriculum Strategische Communicatie aan de UvA bij Ben Warner. Zo leerde ik om over de rand van de kookpot te kijken en in een constructieve dialoog zaken als identiteit, cultuur, missie, visie, strategie, imago en positionering te bespreken. 

Dat liep vanaf 2005 gelijk op met meer strategische opdrachten zoals het opstellen van position papers, beleidsnota's en 

adviesrapporten; het populariseren van de Troonrede, het schrijven van leiderschapsspeeches, een communicatieplan voor een veranderingsproces en de evaluatie van interne processen en ruimtelijke en sociale projecten met vragen als: 'Hoe dan wel?' of 'Hoe nu verder?' Ik heb tientallen veranderingsprocessen geëvalueerd en mijn eigen visie ontwikkeld op de communicatie bij verandering, waarbij ik een antenne heb ontwikkeld voor de untold stories, de narratieven die processen in de organisatie mede-bepalen, maar die niet zichtbaar zijn. 

Daarmee werd mijn werk wel heel breed. Wat deed ik nou eigenlijk precies? Eén ding wist ik zeker: alles wat ik deed had op de een of andere manier met een verhaal te maken. Maar hoe zat dat dan precies met het verhaal? Daarom ben ik me vanaf 2007 gaan verdiepen in het fenomeen corporate storytelling. O.a. via literatuurstudie en masterclasses bij o.a. Manfred van Doorn en Robert McKee. Bij alles wat ik doe, probeer ik sindsdien zicht te krijgen op het 'verhaal' dat verteld word, dat verteld wil worden of dat niet verteld wordt (de untold stories). Op die manier geef ik communicatie veel meer impact.

En wat doen al die foto's hiernaast dan? Joe, snap ik. Als gespreksleider, dagvoorzitter of advocaat van de duivel zet ik mijn ervaring ook in. Dat zat er al heel vroeg in, maar heb ik vanaf mijn studententijd kunnen ontwikkelen voor uiteenlopende gelegenheden. Ik verdiep me graag in een onderwerp om ergens chocola van te maken. Vervolgens ga ik met gemak en een beetje humor het gesprek aan met de zaal of met deelnemers in mijn workshops/rondetafels, zodat we aan het eind van de dag ook ergens komen.