schrijver, adviseur en coach

Zeker: de mens. Wie we zijn. Met ons karakter en ons gedrag. Hoe we onszelf zien, hoe we gekomen zijn waar we staan, hoe we verder willen gaan en vooral: waar naartoe? Die innerlijke monoloog, daar ben ik benieuwd naar. Dat geldt ook voor organisaties. Ik ben benieuwd naar het thema verandering, ontwikkeling en groei. Naar het antwoord op de vraag hoe je van A naar B komt en wat B dan precies is -als je al weet wat A is. Kortom, de epische vragen. Vandaar mijn interesse in communicatie en in corporate storytelling.

Na mijn studie rechten (UvA) heb ik van 1990 tot 2000 een stevige basis gelegd in de landelijke journalistiek met achtergrondverhalen, reportages, interviews, essays, analyses en opiniërende artikelen. O.a. voor NRC Handelsblad, Volkskrant, het FD, Elsevier, HP/deTijd en een hele serie vakbladen, waaronder Advocatenblad, het Nederlands Juristenblad, De Journalist en COMMUNICATIE. Daar kon ik veel van mezelf in kwijt, maa belangrijker: dan leer je pas echt researchen, interviewen, analyseren, argumenteren en verhalen maken. Oh ja, en omgaan met deadlines.

Zonder het goed te beseffen, rolde ik in de wereld van de bedrijfsjournalistiek. Daar zat, als ik er zo op terugkijk, geen idee achter. Het destijds grootste advocatenkantoor van Nederland, Trenité Van Doorne vroeg of we hun nieuwsbrief wilden maken, managementbureau Boer & Croon of we hun corporate magazine wilden maken, net als de dienst Verkeer & Vervoer van de gemeente Amsterdam. De Hoge Raad der Nederlanden vroeg of we hun corporate brochure wilden maken en Strukton of we hun jubileumboek konden maken. Zo is het begonnen. Daarom hoor je hier wel eens iemand gniffelen dat we zijn opgericht door onze opdrachtgevers. 

Ondertussen leerde ik als hoofdredacteur wat creatieve professionals nodig hadden qua sturing om in één vloeiend proces tot het beste resultaat te komen. Daar heb ik vanaf 1998 brede ervaring mee kunnen opdoen. Alleen merk je dan ook dat je altijd bezig bent met een groter verhaal. Wat is het grotere plaatje? Voor welke vraag is wat we maken eigenlijk een oplossing? Of zou dat een oplossing moeten zijn? En dus volgde ik van 2000/2002 de opleiding Senior Communicatieadviseur (C) bij de Stichting Reclame & Marketing en van 2005/2007 het curriculum Strategische Communicatie aan de UvA bij Ben Warner. Zo leerde ik om over de rand van de kookpot in de keuken te kijken.

Ondertussen coachte ik vanaf 2001 projectleiders, bestuurders en professionals bij hun personal branding en communicatie, schreef ik speeches voor bestuursvoorzitters, redigeerde ik opiniestukken, position papers, beleidsnota's en adviesrapporten, 

evalueerde strategische processen en ruimtelijke, infrastructurele en sociale projecten (o.a. in opdracht van de gemeente Amsterdam) met vragen als: 'Hoe dan wel?' of 'Hoe nu verder?' en gaf ik workshops Communicatie bij Verandering.

Daarmee werd mijn werk wel heel breed. Wat dééd ik nou eigenlijk. Eén ding wist ik zeker: alles wat ik deed, had op de een of andere manier altijd met verhalen te maken. Maar hoe zat dat dan precies met de rol van het verhaal in organisaties? En zo kwam ik weer terug bij het thema verandering, ontwikkeling en groei en ben ik me vanaf 2007 gaan verdiepen in het fenomeen corporate storytelling. O.a. via literatuurstudie en masterclasses bij o.a. Manfred van Doorn en Robert McKee. Veel herkenning, maar ik ontdekte wel de kracht van storytelling bij verandering en de rol van de 'corporate conversatie' waar elke organisatie een schotelantenne voor zou moeten hebben. Bij alles wat ik doe, probeer ik sindsdien zicht te krijgen op het 'verhaal' dat verteld wordt, dat verteld wil worden of dat juist niet verteld wordt.

Workshop Communicatie bij Verandering voor ABN Amro.