Zoekresultaten

Klant centraal, klantbeleving, klanttevredenheid, klantgerichtheid. Wie door de bril van een klant naar de operationele processen in de eigen organisatie kijkt, ziet meteen waar je de service aan je klant kunt verbeteren. Dat doe je letterlijk door te visualiseren hoe de routing vanuit het perspectief van een klant, cliënt of patiënt eruit ziet via de verschillende touchpoints van je organisatie. Dat is de customer journey. En de aanpassingen die je daarop maakt, weten klanten te waarderen. Hoe komt de klant in contact met je organisatie? Waarom? Bij wie moet hij dan zijn? Op welke bureaus komt hij dan allemaal te liggen? Hoe lang en waarom precies? En wie bemoeit zich daar dan allemaal mee? Je snapt dat je heel anders naar je eigen organisatie gaat kijken als je dat soort processen door de ogen van een klant probeert te bekijken. En dat is ook precies de bedoeling van een customer journey. De journey is dus een gevisualiseerde roadmap waarmee je die reis letterlijk voor je ziet, zoals een klant die meemaakt. Een klantreis is alles wat een klant op diens reis door je organisatie meemaakt. Het proces om tot zo'n visualisatie te komen heet customer journey mapping. Mensen zoeken niet voor niets contact met je organisatie. Ze hebben een zorg, een probleem of willen hun ambities realiseren. En daar kun jij je klant mee helpen. Sterker: daar ben je voor op de wereld gezet. Verschil tussen buyer journey en customer journey Hier gaat het over de customer journey. Daarnaast heb je ook nog de buyers journey, de reis die een iemand aflegt van prospect naar klant. Bij de customer journey kijk je welke reis je klant, cliënt of patiënt aflegt in je organisatie, dus in de uitvoerende operationele processen. Customer journey en buyer journey worden nogal eens door elkaar gebruikt. De buyer journey gaat over het aankoopproces, over marketing en sales. De customer journey gaat over de uitvoeringskwaliteit door de ogen van je klant, over klantenservice en ondersteuning. Bij de buyers journey staan de USP's centraal, bij de customer journey de UVP's. Twee hele verschillende werelden dus. Customer journey en waarde creëren Maar beiden hebben wel één ding gemeen: het begint allemaal met het goed kennen van je klant. Voor de customer journey is het van belang om te weten welke waarde je in de journey kunt toevoegen. Hiervoor doe je kwalitatief onderzoek en ga je verder in op de vragen als: hoe ziet de huidige klantervaring eruit? Wat vinden klanten belangrijk? Hoe gedragen ze zich? Wat motiveert hen? Door de verschillende soorten klanten en al hun belangen en gedragingen in kaart te brengen, kun je bepalen waar de kansen liggen voor jou als bedrijf of organisatie om waarde te creëren voor klanten. Ouderen zullen bijvoorbeeld meer behoefte hebben aan telefonisch contact of aan winkelbezoek, terwijl jongeren makkelijker online zaken regelen. Dat kun je doen aan de hand van persona's of klantprofielen. Klachtenafhandeling Als referentie kun je een analyse van de klachten en de klachtenafhandeling over een behoorlijk lange periode (1 - 3 jaar) erbij houden. Zo'n analyse is een geclusterd overzicht waar je klanten in de praktijk zoal tegenaan lopen. Uiteindelijk is elke klacht een advies. Wat doet de organisatie met die adviezen? Hoe lang duurt het voordat een procedure is aangepast? Hoeveel flexibiliteit zit er in de procedures? Hoeveel ruimte krijgen medewerkers om klachten naar bevind van zaken op te lossen? Allemaal relevante vragen die een schaduwrol spelen bij de customer journey. Serviceconcepten Op basis van de inzichten uit het onderzoek breng je de volledige klantreis in kaart: customer journey mapping. Door de reis voor verschillende gebruikers in kaart te brengen, met in het achterhoofd de set aan waarden en verwachtingen, kun je bepalen waar in deze reis kansen liggen om als bedrijf nieuwe concepten/ideeën te genereren waarmee je de ervaring van de klant op een hoger niveau kunt tillen. Op basis van die inzichten maak je een toekomstige klantreis. Zo ben je als bedrijf in staat om voor de klant de meest waardevolle service te ontwikkelen. Cusomer journey bij ziekenhuizen Een mooi voorbeeld van een customer journey is het JCI-keurmerk voor ziekenhuizen en andere instellingen in de gezondheidszorg. De JCI is een door de World Health Organisation (WHO) erkende organisatie die wereldwijd zorginstellingen toetst. Het JCI keurmerk draait om de zorg voor de patiënt in de dagelijkse praktijk. Het JCI beoordeelt niet alleen of protocollen en zorgplannen netjes op papier staan, maar kijkt vooral naar wat ervan in de praktijk terecht komt. En wel door de bril van de patiënt. Bij ziekenhuizen die in aanmerking willen komen voor het JCI-keurmerk, lopen auditoren letterlijk als een schaduw mee met patiënten door het ziekenhuis. Daar zie je dan letterlijk de customer journey in de praktijk en dat heeft een enorme positieve invloed op de veranderingsbereidheid van medewerkers. In Nederland hebben nu acht ziekenhuizen dit keurmerk. Wat levert een customer journey op? Je kunt een customer journey maken van de aanmeldingsprocedure van een ledenorganisatie, van de klachtenafhandeling, van aanvraag-procedures voor bestellingen of producten of het aanpassen van het contract en van alle procedures waar een klant mee te maken krijgt als hij via een van de touchpoints en kanalen contact zoekt met je organisatie. Op die manier filter je de bureaucratie uit je processen en vergroot je de klanttevredenheid. Vaak leidt dat tot ontwikkelingen waarbij meer verantwoordelijkheid lager in de organisatie komt te liggen. Dus tot empowerment. En dat leidt dan weer vaak tot een grotere medewerkerstevredenheid en tot meer creativiteit.

Hoe kom je met je position paper in de media? In deze blog beschrijven we de mogelijkheden en geven we tips. #freepublicity. Een persbericht is vaak het eerste waar organisaties aan denken om met een position paper in de publiciteit te komen. Dat is ook een fijne manier, mits de thematiek van de position paper actueel is of als je een evenement organiseert of als organisaties rondom de thematiek in het nieuws zijn. Met één druk op de knop bereik je heel veel media met een online persbericht. Tegenover het grote voordeel van het gemak staat het nadeel dat je met hagel schiet en geen enkele controle hebt over de publiciteit die je al dan niet genereert. Mogelijk ben je meer gebaat bij een gericht artikel over de thematiek via een interview dan het schot hagel. Bedenk wel dat een vakblad geen aandacht meer gaat besteden aan je persbericht als je er al mee in de publieksmedia hebt gestaan. Dus kies eerst voor een publicatie in een vakblad en stap dan pas op krant, radio en televisie af. Onderwerp en invalshoek Als je met je expertise in de media wilt komen, moet je juist wel proberen om voeling te krijgen met redacties. Hou het initiatief. Voorwaarde is wel dat je je expertise voor de betreffende redactie relevant maakt. En dus zul je daar eerst een redacteur voor moeten zien te interesseren. Denk creatief. Zoek naar een invalshoek. Het is niet zo dat een position paper meteen ook de vorm is waarin je een redactie voor je idee weet te winnen. Maak er een aantrekkelijk journalistiek stuk van in de vorm van een artikel of de opzet voor een artikel. Dat wordt je silver bullet, de sleutel waarmee je binnen komt. Redacteuren vinden dat prettig omdat ze op een moment dat het hun uitkomt precies kunnen zien waar het bij het onderwerp over gaat en welke invalshoek daarbij gekozen is. Hoe werkt free publicity in publieksmedia? Zoek om te beginnen aansluiting bij een terugkerende rubriek zoals Tech & Innovatie, Opinie, Werk & Inkomen, Geld , Persoonlijk etc. Deze rubrieken hebben elke week stukken nodig. Een silver bullet betekent niet dat een redacteur het stuk één-op-één zal plaatsen. Het betekent wel dat hij of zij laat weten of er interesse is voor het onderwerp. Dan zijn er een paar mogelijkheden: De redacteur stelt een aantal aanvullende vragen en past het artikel vervolgens aan. De redacteur laat weten dat er interesse is, maar dat ze het onderwerp graag zelf willen belichten en dat jij of jouw organisatie daarbij één van de bronnen is. Soms zal de redacteur je dan nog vragen of je misschien nog andere bronnen kunt noemen. En je kunt maar beter zelf naar concurrenten verwijzen dan dat een redacteur een willekeurige concurrent benadert. De redacteur nodigt je uit om verder te praten over de thematiek om samen te bespreken welke onderwerpen nog meer kansrijk zijn om de doelgroep te prikkelen. De redacteur c.q. redactie gaat jou gebruiken als expert bij onderwerpen die met jouw expertise te maken hebben. Geef daarom altijd ook een adequate beschrijving van je ervaring en expertise. Gratis advies Wat in elk geval niet kan, is dat een redacteur niks laat horen of aangeeft geen interesse te hebben. Tenminste, als het niet om een opiniestuk gaat, want daar volgen redacties tegenwoordig het beleid dat ze hetzij binnen drie dagen reageren om het stuk te plaatsen of niks laten horen; en dan weet je dus genoeg. Maar als je artikel niet voor een opiniepagina is bedoeld, dan zou je altijd een reactie moeten krijgen. Dat betekent dat je hoe dan ook relevante feedback krijgt op je onderwerp, je invalshoek en je schrijfkwaliteit. Zie dat als een gratis advies.

Een position paper is een beetje als een worst; lekker, maar je wilt niet weten hoe hij gemaakt wordt. Het schrijfproces vooronderstelt dat je jezelf goed informeert over het onderwerp. Perspectief Het schrijfproces vooronderstelt dat je jezelf goed informeert over het onderwerp. Dit kan betekenen dat je geconfronteerd wordt met nieuwe informatie, afwijkende perspectieven en tegenstrijdige gegevens. Dan kan het een uitdaging zijn om dit perspectief terug te koppelen, vooral als het indruist tegen bestaande overtuigingen of verwachtingen. Uit onze praktijk: uit interviews kwam naar voren dat medewerkers van een onderwijsinstelling de mening waren toegedaan dat de afdeling eerder in het besluitvormingsproces betrokken zou moeten worden. Dat wierp een ander licht op de positionering van de afdeling. Uiteraard informeerden we daar onze opdrachtgever over. In een strategische sessie hebben we anoniem de keuzes op tafel gelegd en konden deelnemers, inclusief de directie, hun standpunten toelichten. En hoewel dat er niet toe heeft geleid dat de afdeling er in de position paper expliciet naar streefde om eerder in het proces te worden betrokken, leidde de sessie wel tot enkele scherpe, nieuwe keuzes in de position paper. Erkenning Het schrijven van een position paper zelf kan ook confronterend zijn, omdat het vereist dat je een duidelijk standpunt inneemt en onderbouwt waar de organisatie zelf aan moet wennen. Zeker als de stellingname ingaat tegen bestaande normen, opvattingen of belangen, kan dat weerstand oproepen en kun je als opsteller of opstellers kritiek of debat verwachten. Uit onze praktijk: een zorgorganisatie vroeg ons haar ontstaansverhaal in de vorm van een position paper te maken. Tijdens de rit bleek dat de oprichter van deze organisatie echter niet genoemd mocht worden. Terwijl het aansprekende verhaal nou juist in de oprichter zat. De reden dat de organisatie de eigen oprichter wilde wegmoffelen, was niets wereldschokkends, maar eerder opportunistisch. De organisatie ging er -al dan niet terecht- van uit dat de oprichter vanwege zijn totaal eigen wetenschappelijke kijk op geneeskunde, niet goed zou liggen bij de zorgverzekeraars. Uiteindelijk, na constructieve discussies, kreeg de oprichter toch de erkenning die hem toekwam en kon de organisatie vierkant achter het eigen oprichtingsverhaal staan. Begrip Het uitgangspunt dat je bondig moet schrijven kan confronterend zijn als je diep in het onderwerp zit. Niet zelden word je overstelpt met informatie en heb je van een bord spaghetti een bord asperges te maken. Daar kan behoorlijk wat tijd in gaan zitten. Tijd die er niet altijd is of waar niet altijd budget voor is. Uit onze praktijk: een uitvoeringsorganisatie vroeg om een position paper over een fundamenteel en actueel thema waar echter niet eerder onderzoek naar was gedaan. Oriëntatie, scope en focus zijn dan een proces in een proces en daar was in het voorbereidingstraject geen rekening mee gehouden. Door de opdrachtgever mee te nemen op de intellectuele reis die je als opsteller van de position paper maakt, creëer je begrip. Uiteindelijk is naar aanleiding van de position paper de brancheorganisatie aangepast en dat was precies de uitkomst die de opdrachtgever voor ogen stond. Missie geslaagd. Wrijving Debat is inherent aan het proces van het maken van een position paper. Voor de opdrachtgever kan het confronterend zijn dat er een discussie losbarst rondom een issue of onderwerp. Dan is het goed te beseffen dat juist deze discussie in de praktijk leidt tot een scherpere positionering. Hieronder 7 ingrediënten om een lekkere worst te draaien: Neem een weloverwogen standpunt in, ook al is dat op basis van tegenstrijdige informatie, verschillende perspectieven en een gebrek aan consensus; tenzij je kiest voor een position paper in de vorm van een essay. Als een alternatief standpunt kwalitiatief beter is, omdat daar betere argumenten voor zijn, leg dat dan op tafel ook al strookt dat standpunt niet met je persoonlijke overtuigingen en waarden of die van de organisatie. Kijk kritisch naar je eigen belemmerende overtuigingen, vooroordelen, beperkingen en blinde vlekken. Reageer professioneel op kritische feedback. Organiseer de feedback bij een standpunt over een complex probleem of een controversieel onderwerp. Vraag jezelf in alle eerlijkheid af of je in staat bent om een objectieve evaluatie te maken van bestaande beleidsmaatregelen, standpunten of praktijken. Anticipeer op mogelijke reacties, kritiek en debat op de position paper.

Een positionering zonder corporate story is als een vaas zonder bloemen en een jubileumboek is de corporate story bij uitstek. Aandacht voor het verleden ligt bij een mijlpaal voor de hand. Maar het verleden informeert de toekomst. Reflecteer dus vanuit het verleden vooral ook op het heden en op de toekomst. Op die manier versterkt het jubileumboek de positionering. Hoe maak je een jubileumboek? Een positionering is één, een organisatieverhaal is twee. Zo'n corporate story in de vorm van een jubileumboek is een origineel en aansprekend verhaal met nestgeur. Centraal staan vragen als: hoe zijn we ooit begonnen, wat hebben we allemaal overwonnen en wat staat ons nog te wachten? Maar ook: wie zijn we, wat doen we, voor wie, wat zijn onze overtuigingen, hoe onderscheiden wij ons van anderen? Grote bedrijven als Shell, Heineken en AkzoNobel zetten jubileumboeken in als corporate memory en corporate branding. Elke 25 jaar op een eigentijdse manier. Medewerkers zijn niet alleen lezers van dat verhaal, maar ook co-auteurs. De relatie tussen een corporate story als een jubileumboek en de positionering ziet er zo uit: Jubileumboek maken; vergeet vooral de toekomst niet Centraal in een jubileumboek staat vaak het thema ontwikkeling. Dat is meteen een mooie manier om de missie, purpose, visie en strategie te etaleren of te illustreren. Als je dat goed doet, versterk je niet alleen intern de identiteit maar extern ook het imago en de reputatie en zo ook de positionering. In een jubileumboek zou je het met de geschiedenis ook altijd over de toekomst moeten hebben door ontwikkelingslijnen door te trekken of het verleden juist anders te herinterpreteren en te presenteren. Jubileumboek maken; Ridders in de Bijlmer Uit onze praktijk: het jubileumboek Ridders in de Bijlmer (stadsdeel Amsterdam Zuidoost) leidde er bijvoorbeeld toe dat inwoners van de Bijlmer die zich verdienstelijk hadden gemaakt voor (mensen in) hun buurt, door de stadsdeelvoorzitter tot ridder van de Bijlmer werden geslagen. Deze traditie is jaren voortgezet door het stadsdeel. Zo maak je van de geschiedenis een toekomstgericht verhaal, geef je een organisatie meer eigenwaarde en maak je met de geschiedenis een gebied aantrekkelijker voor bewoners en toekomstige bewoners. Bovendien hebben we op de huidige bewoners van de Bijlmer op een wel heel wonderlijke wijze kunnen linken aan de grote buitenhuizen en luisterrijke Italiaanse, Franse en Engelse tuinen die hier in de 18e eeuw verrezen c.q werden aangelegd en waarvan geen spoor meer te bekennen is. Met het jubileumboek Ridders in de Bijlmer wordt Amsterdam Zuidoost gepositioneerd als een aantrekkelijk woon-, werkgebied met een rijke historie. Het boek kreeg ook aandacht op televisie. Jubileumboek maken; Bouwen aan vrede Ander voorbeeld: voor het jubileumboek Bouwen aan Vrede voor het 100-jarige Vredespaleis hebben we, behalve de geschiedenis, ook een essay laten maken over de toekomst van het Vredespaleis en hebben we tien internationale Nobelprijs-schrijvers een brief laten schrijven aan 'De Vrede'. Opnieuw: maak de organisatie relevant voor het heden en voor de toekomst. Jubileumboek maken; Honouring the past, delevering the future Nog een voorbeeld. Voor het boek over de 100-jarige Faculteit Economie en Bedrijfskunde van de UvA, Honouring the past, delivering the future (Het Boek van de Eeuw) hebben we de Mercator sapiens, de Wijze koopman uit de oratie van Caspar Barlaeus uit 1632 centraal gesteld. De vraag was: wat zou de Wijze koopman nu zeggen wat we moeten doen, gelet op het uitdagende tijdsgewricht waarin we ons bevinden? Daar hebben we tien internationale en gerenommeerde economen waaronder Nobelprijswinnars op laten reflecteren. Jubileumboek maken; Hoe bestaat het? Laatste voorbeeld. Voor het jubileumboek voor de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak (STAB), Hoe bestaat het, hebben we, behalve de boeiende ontstaansgeschiedenis, ook vooraanstaande juristen aan het woord gelaten over de nieuwe Omgevingswet en wat die voor de rechtspraktijk gaat betekenen. Jubileumboek maken; Publieksprijs Je hoeft niet per se alleen aan een boek te denken, al is een boek wel vaak de basis voor andere uitingen. Zoals een expositie, een film, een online longread en een geïllustreerde tijdlijn. Daarnaast kun je denken aan het instellen van een leerstoel, een publieksprijs of een fonds.

Een whitepaper is een lead document; je komt ermee onder de aandacht en haalt er business mee binnen. Met een position paper neem je stelling in een controversieel onderwerp of een thematiek die de gemoederen bezig houdt. Het raakpunt tussen beiden ligt rond de visie op ontwikkelingen in het vak. Maar bij de position paper neem je dan stelling en in de whitepaper belicht je vooral de ontwikkeling.  Een ander raakvlak is de position paper in de vorm van een whitepaper die aan een RvB of RvT ter besluitvorming wordt voorgelegd. Hieronder zetten we de whitepaper af tegen de position paper en geven we tips voor een sterke whitepaper. Met een whitepaper probeer je op een inhoudelijke, informatieve en soms educatieve manier onder de aandacht van opdrachtgevers te komen door je expertise te etaleren. Dat doe je door je licht te laten schijnen over een dienst, product, proces, technologie, ontwikkeling of beleidsvoornemen zonder stelling te nemen en zonder expliciet voor eigen parochie te preken. De whitepaper is 'merkloos', vandaar dat 'white'. Het eigen logo op een bescheiden manier op het omslag of in de header of footer van de whitepapers is genoeg. Een whitepaper moet gezien worden als een objectieve bron van informatie en juist dáárdoor interesseren. Te sterke branding werkt dan averechts. Daar zit een parallel met de position paper, want ook die heeft niet branding als doel. Maar het verschil is dat je met een position paper nou juist wél stelling neemt. Uitgebreid versus beknopt Een overeenkomst is ook dat beide papers vaak gericht zijn op professionals, besluitvormers of experts binnen een specifieke industrie. De position paper richt zich daarnaast ook vaak op het grote publiek of specifieke belangengroepen. Dat zal een whitepaper niet gauw doen. Qua diepgang en datailniveau hoeven de varianten elkaar niet veel te ontlopen, maar de position paper is in de praktijk toch wat vaker een kort en bondig betoog van enkele pagina's, terwijl een whitepaper over het algemeen wat meer diepgang en gedetailleerde analyses, onderzoeksresultaten en technische informatie over een onderwerp mag bieden. De whitepaper is vaak uitgebreider omdat hij het onderwerp in de volle breedte belicht, terwijl de position paper zich concentreert op een issue, het onderwerp met de ondersteunende argumenten pro en het weerleggen van de contra-argumenten. Bovendien richt de position paper zich vaak tot een breder publiek, wat de whitepaper nooit doet. Objectief versus subjectief Een ander onderscheid tussen de twee papers betreft de tone-of-voice. Logisch. Die van een whitepaper is vaak objectief en informatief met vooral feiten, onderzoeksgegevens en analyses als onderbouwing. De position paper is allesbehalve neutraal. Met argumentatie en retoriek probeer je met een position paper te tegenstander te overtuigen of de publieke opinbie voor je standpunt te winnen. En hoewel dat niet de bedoeling is, kan er dan wel eens een subjectief element insluipen. Dat is bij de column zelfs gewenst, mits dat virtuoos gebeurt. Ook de essay-vorm kan van die zwakte getuigen, maar dat wordt dan ruimschoots goedgemaakt door het stilistische talent van de auteur. Maar onthou wel dat ook eenposition paper de toets van de wetenschappelijke kritiek moet kunnen doorstaan. Informatie versus argumentatie Ook op het punt van de bronnen zijn er overeenkomsten en verschillen. Waar beide papers gebruik maken van bronnen zoals statistieken, case studies, onderzoeksrapporten en citaten van experts doet de whitepaper dat op een informatieve manier terwijl bij de position paper de focus ligt op het onderbouwen van argumenten en de bewijsvoering. De kwaliteit van de position paper wordt kortom bepaald door de kwaliteit van de argumentatie, die van de whitepaper door de informatie-waarde. Verkennend versus actiegericht Dat verschil hangt uiteraard ook samen met het doel dat de papers hebben. Voor de whitepaper is dat het delen van kennis zonder directe intentie voor een specifieke actie. Met een whitepaper wil iemand het begrip vergroten en opties verkennen. Een position paper heeft daarentegen wél de intentie om iets te bewerkstelligen, namelijk te overtuigen of op zijn minst te beïnvloeden. Tips voor een sterke whitepaper Maak je online whitepaper SEO-vriendelijk. Maak een aantrekkelijke samenvatting van twee of drie regels, die uitnodigt om de hele whitepaper te lezen. Deze samenvatting gaat vaak mee in nieuwsbrieven of in verwijzingen. Zorg er in elk geval voor dat je whitepaper responsive is. Vergeet niet om je cv en je profiel/personal branding op orde te brengen. Publiceer je whitepaper op de whitepaper-service van je eigen website. Stuur gerichte e-mails naar je abonnees, waarin je de whitepaper promoot als waardevolle inhoud die ze kunnen downloaden (email-marketing). Ontwerp een overzichtelijke landingspagina voor de whitepaper, met een samenvatting van de inhoud, voordelen en een duidelijke 'download'-knop. Meld je whitepaper aan bij een kennisbank en op open podia, maar vergeet dan niet het logo van je organisatie op het omslag, in de heading of footer van het document te plaatsen. Blog en post (Linkedin) over je publicatie (snippets) en post je whitepaper op Linkedin. Bied media een online persbericht over je whitepaper aan en maak jezelf op die manier onder enkele journalisten bekend als een autoriteit en betrouwbare bron op het betreffende thema. Laat je 'betalen' voor je whitepaper met een tweet of een like (met Pay with a Tweet). Zorg voor share-buttons zodat anderen je whitepaper ook weer kunnen delen. Plaats links onder je whitepaper die verwijzen naar aanpalende whitepapers, presentaties of artikelen van je organisatie. Vraag om feedback. Vraag leads om zich in te schrijven voor updates of online nieuwsbrief over hetzelfde onderwerp. Verzamel in elk geval als je een whitepaper via de eigen website aanbiedt, alle emailadressen van bezoekers voor je inbound marketing. Probeer zoveel mogelijk backlinks te genereren door je whitepaper op andere websites en open fora te laten verspreiden (delen). De tips voor het schrijven van een position paper gaan ook op voor het schrijven van een whitepaper. Raakpunten tussen de position paper en de whitepaper Ok, we hebben het gehad over de verschillen tussen een position paper en de whitepaper. Er is als gezegd ook overlap. Het raakpunt tussen beiden ligt rond de visie op ontwikkelingen in het vak. Maar bij de position paper neem je dan stelling en in de whitepaper belicht je vooral de ontwikkeling.  Een ander raakvlak is de position paper in de vorm van een whitepaper die aan een RvB of RvT ter besluitvorming wordt voorgelegd. Daarin wil je een objectieve, niet-gekleurde voorstelling van zaken geven. Dat kan niet in de vorm v an een position paper, maar heel goed i9n de vorm van een whitepaper.

Hoe schrijf je een goed artikel? Praktische tips van iemand die ooit als freelancer schreef voor alle kwaliteitskranten. De belangrijkste tip: hoe platgetrapt een onderwerp ook is, een verrassende invalshoek brengt zelfs een stijf bevroren onderwerp tot leven. Een onderwerp is één, een invalshoek is twee. Elk onderwerp heeft meerdere invalshoeken. Kies er een. Niet twee, maar één. Vraag je eerst af wat de relevantie is voor de doelgroep van het vakblad, de krant of het online platform. In een vakblad schrijf je voor je eigen peers, dus daar mag je meer de diepte in gaan maar vermijd ook daar het niveau van de puntzakspecialist, tenzij je voor een wetenschappelijk forum schrijft. In een vakblad staat je invalshoek centraal, op de opiniepagina of op een online forum je mening, op een online platform als Frankwatching en in de krant staat het onderwerp en de invalshoek centraal en in de krant uiteraard ook de actualiteit of de aanleiding. Vat de koe bij de horens, val met de deur in huis en zaag van dik hout planken: wat is je punt, wat wil je daarover zeggen en waarom is dat geluid de moeite waard? Werk vervolgens in een zo recht mogelijke lijn naar de conclusie toe. Maak je in eerste instantie niet druk om mooi-schrijven en vermijd bijvoeglijke naamwoorden en de lijdende vorm want journalistieke redacties en vakredacties houden niet van verstoppertje spelen. Conclusie, kop en strekking moeten op een logische manier in relatie staan tot elkaar. Verdeel je artikel in alinea's en markeer de topische zin. De topische zin is de belangrijkste zin in je alinea. Opgeteld zouden die topische zinnen de lijn van je verhaal moeten vertellen. Probeer in de intro van je artikel de strekking scherp neer te zetten en blijf de intro tijdens het werkproces ook steeds aanpassen, zodat die straks met een paar zinnen als zweepslagen de lezer in het verhaal trekt. Opsommen is geen schrijven. Cijfers en data zijn vooral in het schrijfproces belangrijk. Niet per se in het eindresultaat. Bullet points? Dan ben je eerder bezig met een presentatie te maken. Een geschreven artikel kan, anders dan een gesproken lezing of presentatie, een hogere informatiedichtheid meekrijgen maar eigenlijk zit niemand op verregaande detaillering te wachten. Wel op een meeslepende lijn. Zoek het ook niet in de nuance van de nuance. Dus geen 50 shades of grey, geen enerzijds/anderzijds redeneringen, geen desalnietteminnen en desniettegenstaanden. Probeer zo recht voor zijn raap mogelijk te schrijven. Een voorbeeld, anekdote of metafoor kan soms helpen om een onderwerp of issue aan te kaarten, maar dan moet zo'n voorbeeld wel voor zichzelf spreken. Een opiniërend artikel heeft een lengte van ongeveer 600 tot 800 woorden. Een meer journalistiek artikel ... tja, dat hangt er van af. Met 2.000 woorden heb je een hele krantenpagina voor jezelf, maar dan moet je ook echt goed kunnen schrijven. Voor online artikelen werk je met korte alinea's, maak je het stuk niet te lang en knip je alinea's op. Zorg voor een duidelijk auteursprofiel, zodat de redacteur die je stuk in ontvangst neemt weet wie je bent en uit welke hoedanigheid je schrijft. Kijk hier voor tips om een artikel te plaatsen. En bedenk dat, als je wilt voorkomen dat je de meeste tijd van het schrijven besteedt aan schrappen, je je bij elk woord moet afvragen: zit de lezer hier wel op te wachten?

Een verhaal stelt mensen in staat om zich emotioneel verbonden te voelen met een merk of organisatie. Dat is wat reclame doet. Storytelling is het werkzame bestanddeel van beeldvorming en dus ook van positionering. Met een corporate story kunnen organisaties bijvoorbeeld hun waarden, missie en visie op een meer persoonlijke manier communiceren, wat leidt tot een sterker gevoel van vertrouwen en loyaliteit bij het publiek. Hoe werkt corporate storytelling bij positioneren? Met corporate storytelling brengen organisaties en bedrijven hun boodschappen over op interne of externe doelgroepen. Anders dan bij een informatie-uitwisseling, creëer je met een narratieve insteek of techniek een emotionele band en daarmee een diepere betrokkenheid bij de doelgroep. Dat geldt voor de relatie tussen die publieksgroepen en de organisatie zelf, maar ook voor de relatie tussen publieksgroepen en het product of de dienstverlening. Corporate storytelling is met andere woorden een techniek om een boodschap krachtiger en memorabeler te maken. Met een goed verhaal laat je een boodschap landen en bouw je een emotionele band op met je doelgroep, waardoor die zich meer betrokken voelt bij je merk, je organisatie, je product, veranderingsproces of je standpunt. Voor de geschiedenis van een organisatie in de vorm van een jubileumboek is dat een open deur. Dat je presentaties en speeches met storytelling van een 3 naar een 9 katapulteert en dat succesvolle marketingcampagnes in termen van marketing alleen maar succesvol zijn door het storytelling-element mag ook bekend verondersteld worden. Dat met corporate storytelling abstracte begrippen als missie, kernwaarden, visie en strategie ook echt tot leven kunnen worden gebracht, is dan weer minder bekend. Maar daardoor gaan medewerkers bijvoorbeeld wél snappen waar ze 's ochtends hun bed voor uitkomen en waar ze met hun dagelijkse werk een bijdrage aan leveren. Kernwaarden kun je op die manier vertalen naar gedragswaarden en zo uiteindelijk naar merkwaarden. En de positionering? Een sterke positionering is het noorden. Dat is essentieel om de juiste focus te ontwikkelen in de marketing/communicatie van een organisatie. Anders ben je straks in het westen bezig met geld te verbranden, en dat is niet de betekenis van ‘branding’. Het vastleggen van de positionering in een position paper geeft context en verantwoording bij de gekozen positionering, wat handig kan zijn voor de afdeling marketing/communicatie maar is in elk geval nodig als referentie bij een toekomstige herpositionering. Dat brengt ons in het zuiden. Een positionering op zichzelf zegt niets, zolang die niet met communicatie geëffectueerd wordt. Of: een positionering zonder corporate storytelling is als een vaas zonder bloemen. Je positionering krijgt pas waarde door de invulling die corporate storytelling aan de positionering geeft. Maar positionering is natuurlijk wel cruciaal voor de focus van de corporate storytelling. Alleen op die manier versterkt corporate storytelling de external en internal branding. En die branding versterkt op zijn beurt weer de positionering. Dat is de cyclus van succesvol positioneren. Technieken van corporate storytelling Wat zijn de basistechnieken van corporate storytelling? Draai het perspectief: communiceer outside-in; Versterk de identificatie: stap uit je eigen schoenen in de bergschoenen, pumps, brogues, sneakers of flatjes van je doelgroep; Laat ruimte voor verbeelding: breng mensen in vervoering; Maak concreet wat abstract is: geef een voorbeeld, metafoor of anekdote; Maak persoonlijk wat anoniem is: de lijdende vorm is een symptoom van een dieperliggende angststoornis; Laat samenhang en beweging zien: waar wilde je ook al weer naartoe? Geef betekenis en niet alleen maar informatie: wat was ook al weer het hogere doel?

Een geslaagde positionering is onderscheidend, relevant en geloofwaardig. In deze blog gaan we in op de vraag hoe je je organisatie positioneert. En eenmaal gepositioneerd, vertaal je de positionering in een corporate story. Dat is de gouden formule. Met positionering hebben we het over de positionering ten opzichte van concurrerende aanbieders (bedrijfsleven), ten opzichte van alternatieve aanbieders (goede doelen), ten opzichte van ketenpartners (partnerorganisatie) of hoe een monopolist zichzelf afficheert ten opzichte van andere monopolisten in de richting van zijn burgers: Dat doen gemeenten ten opzichte van buurgemeenten, provincies ten opzichte van elkaar en ons land ten opzichte van de ons omringende landen. Positionering is categorie-gevoelig Uiteraard zal een positionering voor een familiebedrijf anders uitpakken dan een positionering voor een hiërarchisch gestructureerd productiebedrijf, een zakelijke dienstverlener, een publieke dienstverlener, een not-for-profit organisatie of een overheidsorganisatie. En een positionering voor een 'new kid on the block' zal ook weer anders uitpakken dan voor een gevestigde onderneming. Wat zijn de ingrediënten voor het positioneren van een organisatie? Waar kijk je naar als je een organisatie wilt positioneren? Als het gaat om relevantie en onderscheidend vermogen -twee van de drie voorwaarden voor het positioneren van een organisatie- dan kijk je naar de volgende elementen, waarvan de meeste in een organisatie bekend verondersteld mogen worden, maar soms wel nog een opfrissing kunnen gebruiken: Missie, visie en kernwaarden; Analyse van de huidige positie, inclusief marktonderzoek, SWOT-analyse, concurrentieanalyse en identificatie van markttrends; Doelgroep en klantprofielen, inclusief demografische gegevens, gedrag, behoeften en voorkeuren; De Unieke Waardepropositie (UVP); Externe kansen en uitdagingen en interne sterktes en zwaktes. Bij dit proces heb je net zo goed de ruimte op het oog die je als eigen organisatie voor je positionering kunt nemen, als de ruimte die je concurrenten je daarvoor bieden. Daar volgt een conclusie uit en aanbevelingen waar je het met elkaar over moet hebben. Dat doet een organisatie meestal in de vorm van een position paper. Probeer vooral een creatieve vertaling van de positioneringsstrategie te maken, op zo'n manier dat de vertaling weliswaar logisch-rationeel te herleiden is, maar wel tot de verbeelding spreekt. Het meten van het succes van je positioneringsstrategie Kristalliseert de positionering uit, dan is het de hoogste tijd om daar ook een positioneringsstrategie bij te gaan ontwikkelen en na te denken welke consequenties de positionering heeft voor de marketing-communicatie en voor de campagnes die op stapel staan. Kortom: je denkt na over een implementatieplan, inclusief tijdlijnen, verantwoordelijkheden en middelen die nodig zijn en je formuleert meetbare doelstellingen om het succes van de positioneringsstrategie te kunnen volgen. Zo kun je onderzoek doen naar naamsbekendheid en de perceptie van je organisatie aan de hand van enquêtes, focusgroepen of marktonderzoek waarbij je kijkt naar merkherkenning, associaties en percepties. Je kunt een concurrentieanalyse maken, waarbij je je eigen positie vergelijkt met die van concurrenten. Dan kijk je naar marktaandeel, klanttevredenheid en de perceptie van je merk ten opzichte van andere spelers in de markt. Uiteraard kun je ook je online aanwezigheid en betrokkenheid scannen. Dan analyseer je online metrics zoals website-verkeer, sociale media-volgers, betrokkenheid bij posts en conversieratio's. Een korte, maar niet onbelangrijke klap: kijk naar verkoopcijfers en omzet. Als je een verbeterde positionering hebt, zou dit kunnen resulteren in een toename van de verkoop, vooral als je je hebt gericht op een specifieke niche of unieke waardepropositie. Wat te denken van klanttevredenheid, herhalingsaankopen en klantloyaliteit. Een goede positioneringsstrategie moet resulteren in meer betrokkenheid en loyaliteit van klanten. Dicht daar tegenaan ligt de feedback en testimonials van klanten, partners en belangrijke stakeholders om te zien hoe zij je nieuwe positionering ervaren. Positieve testimonials kunnen een indicator zijn van een succesvolle positionering. Media-aandacht en coverage is ook een element waar je naar zou kunnen kijken. Dan meet je de media-aandacht die je krijgt als gevolg van je positioneringsstrategie aan de hand van persberichten, interviews, artikelen en andere media-uitingen die gerelateerd zijn aan je positionering. Het is in elk geval belangrijk om meetbare doelen te stellen bij het opzetten van een positioneringsstrategie, zodat je effectief kunt meten hoe goed deze strategie werkt. Door regelmatig de voortgang te evalueren aan de hand van deze meetbare indicatoren, kun je de effectiviteit van je positioneringsstrategie beoordelen en indien nodig aanpassingen maken. Geloofwaardigheid Voor de vraag hoe geloofwaardig je positionering is (de derde voorwaarde), kijk je naar je uitgangspositie, naar je marktpositie, product, prijsstelling en naar zaken als je  identiteit, cultuur en imago. Kun je de positionering dan extern goed rijmen? Is de positionering intern ook goed te rijmen met de kernwaarden die je zegt te omarmen? Aanvullend bewijsmateriaal is soms ook te vinden door te kijken waar de organisatie vandaan komt, dus de origin-story, het oerknal-verhaal of de corporate history, waaronder het verhaal van de oprichter c.q. naamgever. Maar kijk vooral ook naar de vraag waar de organisatie nu staat en waar ze naartoe onderweg is (visie) en wat er dan gevraagd wordt van de organisatie. Positionering vertalen naar een corporate story De positionering is nooit een verhaal waarmee een organisatie één op één naar buiten of naar binnen kan. Die zal 'vertaald' moeten worden naar een corporate story voor intern en extern gebruik.Extern kan zo'n corporate story verschillen per stakeholder, per kanaal en zelfs per gelegenheid, maar de essentie is in de kern steeds hetzelfde. Er is een integrale corporate story en een beknopte versie in de vorm van een elevator pitch en een nóg beknoptere in de vorm van een trailer en een minimalistische in de vorm van een sterk positioneringsstatement of slogan, ook wel 'merkbelofte' genoemd. Er is een corporate story voor tijdens presentaties en een versie voor op de website, een briefingsversie voor externe bureaus (reclame, communicatie, marketing en toeleveranciers) en een versie voor de medewerkers; een corporate story voor de arbeidsmarkt, voor aandeelhouders en voor public relations. Maar al die corporate stories komen uit één en dezelfde bron, als een klaterende fontein op een zonovergoten plein.

Het schrijven van een position paper kan een eenzaam proces zijn. Of een chaotisch proces als er meerdere personen of partijen bij betrokken zijn, zonder duidelijke afspraken over wie welke rol heeft. Daarom hier een rij praktische tips voor het schrijfproces van de position paper. In de blog Wat is een position paper eigenlijk, heb ik laten zien dat in een klassieke betekenis de position paper een lobby-instrument is. Anders heb je het over een whitepaper. Als lobbyinstrument in handen van een lobbyist hoeft de position paper niet veel meer te zijn dan een argumentatieschema, althans een lijst met argumenten pro en contra; zegt een Kamerlid A, dan zeg ik B; zegt een bewindspersoon dit, dan zeg ik dat. Dan is de position paper een evolving document dat door de lobbyist gedurende het proces richting besluitvorming steeds wordt aangepast en verrijkt. Dat document kan dan vrij gemakkelijk tot een opiniestuk, open brief, manifest, essay of welke andere vorm dan ook worden omgebouwd. Hieronder gaat het over alle andere vormen van een uitgeschreven position paper in de vorm van een positioneringsstatement. Wie is je doelgroep? Dat is bij een position paper nog even een vraag. Omdat de position paper is bedoeld om de besluitvorming te beïnvloeden, is de primaire doelgroep altijd het gremium waar het besluit uiteindelijk genomen wordt. Dat gremium is echter vaak politiek verdeeld. Het gaat erom om een meerderheid achter je standpunt te krijgen. Dat is genoeg. Bedenk dan dat het overtuigen van tegenstanders heel veel energie kost. Voorstanders overtuigen is dan weer water naar de zee dragen. Dan kun je je pijlen beter richten op de neutrale tussengroep. Hoe ga je daar de slag winnen. Dat is de kunst. Bedenk ook dat besluitvormers gevoelig zijn voor beeldvorming en reputatie, dus de media is altijd een doelgroep. En tot slot heb je nog de doelgroep in de paper: burgers, jongeren, ondernemers, medewerkers, investeerders, leden, donateurs of welke dwarsdoorsnede dan ook. Waar win je een maatschappelijk debat mee? Zo'n position paper is meer dan een argumentatieschema alleen. Punt is namelijk dat je de wedstrijd nooit alleen op argumenten gaat winnen. Maar je kunt er de wedstrijd wel mee verliezen als je je argumentatie niet op orde hebt. Daar helpen je tegenstanders je graag een handje bij. Winnen doe je een maatschappelijk debat op visie en context. Het gaat om relevantie en beeldvorming, om maatschappijvisie en historische context, om wenselijkheid en haalbaarheid en om de manier waarop je dat in één logisch en aansprekend verhaal presenteert. Daar zul je in je position paper dus oog voor moeten hebben. Hoelang duurt het maken van een position paper? Trek voor het hele proces enkele weken tot enkele maanden uit. Dat hangt af van factoren als omvang en complexiteit van het onderwerp, het aantal te raadplegen stakeholders, betrokkenen of experts, de beschikbaarheid van informatie en de ervaring en capaciteit van de penvoerder. Bedenk samen een procesaanpak, zeker als er meerdere interne en of externe stakeholders bij betrokken zijn. Ruim voldoende tijd in voor oriëntatie en reflectie en het schrijven, bewerken en herzien van de position paper in een aantal rondes van distant- en close reading. Wie moeten er bij het proces minimaal aangehaakt worden? Beleg de eindverantwoordelijkheid voor het proces, de tussenstappen en het eindresultaat zo hoog mogelijk in de organisatie. Denk bijvoorbeeld aan de bestuurssecretaris of iemand binnen de RvB. Zeker als het om een position paper gaat voor interne besluitvorming. Betrek ook het hoofd communicatie bij het proces als het om een standpunt gaat dat de reputatie, het imago, de cultuur of identiteit raakt. Gaat het om een position paper met een juridische component, betrek juridische zaken of de bestuurssecretaris. Bezin je op de vraag wie er op welk moment en op welke manier (meelezen, becommentariëren, meebeslissen) bij het proces betrokken moet worden. Gaat het om een position paper die medewerkers raakt, schakel dan ook HR en mogelijk de OR bij. Gaat het om de inhoud, betrek dan stakeholders bij de totstandkoming van de position paper. Leg het oor in elk geval te luisteren bij personen of gremia (bv. ondernemingsraad) die zich bij het onderwerp betrokken voelen of daar q.q. betrokken bij zijn. Welke elementen moet een position paper minstens bevatten? Je position paper wint aan kracht door vooraf na te denken over mogelijke tegenargumenten en hoe je deze gaat weerleggen. Daarmee versterk je ook de eigen argumenten. Tenminste als je bewijsmateriaal doeltreffend en valide is. Het maakt duidelijk dat je goed hebt nagedacht over de kwestie en dat er grondig onderzoek is gedaan. Ook neemt het eventuele twijfels bij de lezer weg, waardoor die meer geneigd is om jouw standpunten serieus te nemen. Aandachtspunt: door een kritisch-wetenschappelijke toon, roep je bij de ontvanger ook een dito houding op. Dat pleit voor een presentatie en een compositie die de doelgroep in het verhaal trekken. Dat heet met een moeilijk woord de 'narratieve transportatie theorie'. Die theorie pleit voor een meer verhaalkundige opzet dan puur en alleen een feitelijke, logische en rationele benadering alleen. Het standpunt van een organisatie wordt door een position paper serieuzer genomen en beter begrepen door andere partijen. Formuleer een duidelijk standpunt. Val met de deur in huis, grijp de koe bij de hoorns en zaag van dik hout planken. Licht de relevantie van het standpunt toe. Geef een onderbouwing van het standpunt met feiten, statistieken en ander bewijsmateriaal. Behandel en weerleg mogelijke tegenargumenten serieus c.q. bied mogelijke alternatieve oplossingen. Sluit af met een duidelijke conclusie, die logisch voortvloeit uit de argumentatie. Geef concrete aanbevelingen voor mogelijke acties en oplossingen. Vragen voorafgaand aan het schrijven van een position paper Deze vragen gaan weliswaar vooraf aan het schrijven van een position paper, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je ze daarna van je netvlies kunt halen. Integendeel: je moet ze gedurende het hele proces blijven bezoeken. Wat is het doel van de position paper? Wil je een standpunt onderbouwen, betwisten of aanbevelen? Wie is de adressant? Tot wie richt je je in de position paper? Beleidsmakers spreek je op een ander detailniveau aan dan medewerkers of het grote publiek. Goed geïnformeerde doelgroepen kunnen een hogere informatiedichtheid aan, maar niemand zit te wachten op geneuzel of een standpunt waarvan de relevantie niet duidelijk is. Wat zijn de belangrijkste punten die je moet behandelen om je standpunt te ondersteunen of het oppositionele standpunt te betwisten? Op welke recente feiten, cijfers, statistieken en/of betrouwbare onderzoeksresultaten kun je bogen? Welke tegenargumenten of tegenvoorstellen zul je moeten weerleggen en welke onderbouwing heb je daar voor? Het is cruciaal om mogelijke tegenargumenten te inventariseren en te adresseren in een position paper. Dat draagt alleen maar bij aan de geloofwaardigheid en de receptie van je position paper. Denk na over de mogelijke oplossing om een probleem de wereld uit te helpen. Zet jouw suggestie af tegen alternatieve oplossingen. En wat als er niks gebeurt? Hoe pakt dat uit? Wat zijn de mogelijke gevolgen van het innemen van het voorgestelde standpunt, de voorgestelde zienswijze, de visie of het plan? Verdisconteer deze ‘doorrekening' in je argumentatie. Welke concrete acties kun je aanbevelen op basis van het standpunt dat je inneemt in je position paper? Wat zijn de vervolgstappen die moeten worden genomen? Wie moet die stappen zetten? Zelf doen of uitbesteden? Dit is een hele praktische en relevante vraag die we vaak horen. Lees daarover onze blog zelf maken of laten maken. Een position paper kan worden gebruikt voor diverse doeleinden, zoals het beïnvloeden van beleidsbeslissingen, het opbouwen van relaties met stakeholders en het communiceren van de visie en standpunten van een organisatie. Interviews Om een goed beeld te krijgen van het onderwerp, van verschillende inzichten en van de argumenten pro en contra, zijn kwalitatieve interviews c.q. een kwantitatieve enquête de kortste klap. Hoeveel kwalitatieve interviews? Dat hangt van het onderwerp af en van het kaliber van de experts die je interviewt: Gaat het om autoriteiten op het gebied van jouw onderwerp, dan kun je volstaan met slechts enkele experts. Gaat het om onderzoekers, dan ligt dat weer anders. Om je dan te verzekeren van een stevige onderbouwing van je standpunt of visie, zul je meerdere invalshoeken moeten afdekken. Gaat het om experts ‘in het veld’, dan heb je altijd meerdere bronnen nodig om een 360 graden beeld van de thematiek te krijgen. Bovendien zul je dan ook nog eens verschillende stakeholders moeten spreken. Wil je de beeldvorming bijstellen of de publieke opinie beïnvloeden, dan ligt -behalve de expert-interviews- een kwantitatieve enquête onder publieksgroepen, focusgroepen of ervaringsdeskundigen eerder voor de hand. Dat geeft een solide basis onder je position paper, omdat je je bewust bent van de ervaringen, overtuigingen of zorgen onder de doelgroep. Kom je er niet uit of wil je meer weten? Meld je dan hieronder aan voor een (gratis) inspiratiesessie.

Een position paper biedt organisaties niet alleen de mogelijkheid om hun standpunten te presenteren, maar dient ook als een krachtig communicatiemiddel om anderen te informeren, te overtuigen en te betrekken bij belangrijke beslissingen of kwesties. Inhoud bij standpuntbepaling De position paper waarin een standpunt wordt bepleit, kent verschillende verschijningsvormen: de position paper als lobby-instrument, het essay, het opiniestuk en zelfs de column. De position paper als lobby-instrument is vaak niet meer dan een argumentatieschema en als zodanig niet bedoeld om in de publiciteit te komen. Het is een lijst met argumenten pro en contra en de onderbouwing (bronnen) ervan. Gaandeweg vult de lobbyist de lijst aan met achtergrondinformatie en ontwikkelt de lijst zich naar een adviesrapport dat bij de bewindspersoon, bij beleidsambtenaren of in een commissie of adviesraad terecht komt. Behalve de inhoud zelf, kan daarin ook de politieke haalbaarheid en mogelijk zelfs een concept-wetsvoorstel onderdeel van uitmaken. Beleidsbepaling Gaat het om een position paper in de vorm van een beleidsnota vanuit beleidsambtenaren zelf, vanuit het kabinet of vanuit de Europese Commissie, dan gaat het vaak om een rapport en kun je eigenlijk moeilijk spreken van een position paper omdat je met een position paper nu juist de besluitvormende gremia wil beïnvloeden en hier de uitvoerende macht zelf met een voorstel komt. Dat zou naar zijn aard ook een position paper genoemd kunnen worden, maar het is zuiverder om de amendementen op dat voorstel als position papers te zien. Wat staat er dan in een position paper? Beschrijving van het thema (issue) en de context: wat hangt ermee samen, wat hangt ervan af (relevantie), hoe wordt er over dit thema gedacht (standpunten); Presentatie van het eigen standpunt en onderbouwing (argumentatie en bewijsvoering) op hoofdlijnen; Presentatie alternatieve en oppositionele standpunten met afweging pro’s en contra’s; Weerlegging van alternatieve en oppositionele standpunten (argumentatie en bewijsvoering); Samenvatting van de belangrijkste punten van het betoog; Conclusie, aanbevelingen en aandachtspunten w.o. de politieke haalbaarheid; Eventueel een oproep of een actie(plan). Inspiratie nodig? Meld je dan aan voor een (gratis) inspiratie sessie .